همه ی ما در دور های مختلف زندگی با موقعیت هایی مواجه می شویم که در بسیاری از موارد دانش و تجربه ما به تنهایی توانایی  مواجهه با آنها را ندارد .  موقعیت ها و مسائلی مانند  تصمیم گیری ، انتخاب شغل، همسر ، رشته تحصیلی  ، نحوه ی ارتباط با والدینمان ، بحران هویت در نوجوانی، اضطرابهای زیادو مزمن، افسردگی ، از دست دادن عزیزان و ….

در این جاست که ضرورت جلسات درمان روانشناختی و کمک گرفتن از درمانگر و استفاده از جلسات مشاوره ه ای و درمان فردی می تواند راه گشای  مسیر ما باشد. در مشاوره های فردی درمانگران با به کارگیری دانش روز و بر اساس پروتکلهای درمانی مشخص جلسات  مشاوره و راهنمایی و درمان را پیش می برند. درمانگران با رویکرد های مختلفی چون طرحواره درمانی، درمان شناختی رفتاری(CBT) ، روان تحلیل گری ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT)  به مراجعین کمک حرفه ای می کنند.

یکی از مزایای مشاوره ی فردی افزایش خودآگاهی و بینش نسبت به آنچه در ذهن شما می گذرد، است.  در واقع می توان گفت خودآگاهی بخش مهمی از درمان است زیرا ما را در مسیر درست قرار می دهد.

آرامش و ساماندهی روانی از دیگر  فواید جلسات مشاوره فردی است که تجربه ی آن در کاهش علائم بسیاری از اختلالات بسیار اثرگذار است.

هیچ رابطه ای به اندازه رابطه زناشویی مستعد اختلاف نیست. چرا که در زندگی زناشویی د رتمام حیطه ها با یکدیگر تعامل وحود دارد. درنتیجه فرصت برای اختلاف بسیار است.در زندگی زناشویی هیجان های منفی به راحتی و بشدت بیان می شود و انتظارات غیر واقع بینانه ای از یکدیگر ایجاد می شود.افراد ظرف چندسال زندگی مشترک تغییر می کنند و این درحالی است که تغییرات یکی از زوجین بندرت و به طور همزمان با دیگری رخ می دهد.

تعجبی ندارد برسر مسائل خیلی جزیی به سختی به توافق برسند. مسائل متعددی وجود دارد که در زندگی زناشویی منشاء اختلاف است. مسائلی مانند رابطه جنسی، پول، فرزندان  رابطه با بستگان، تقسیم کار و…. منشاء اختلاف است.

پس احتمال کمی وجود دارد که با موانع و مشگلات ،زندگی شادی و رضایت بخشی داشته باشند.

اما اگر اختلافات را امری اجتناب ناپذیر بداینم آنگاه آنها موانع و مشگلات را فرصتی برای مبارزه می دانیم .تغییر می تواند فرصتی برای رشد باشد و با آموختن راه و رسم برخورد با اختلافات اجتناب ناپذیر ،مسیر خوشبختی و زندگی همراه با شادی را هموار خواهیم کرد.

گروه درمانی، نوعی روان درمانی است متشکل از یک درمانگر و 6 تا 12 شرکت‌کننده با مشکلاتی در یک حوزه. افراد حاضر در گروه درمانی با مداخلات درمانگر، تجربیات مشترکی که اعضای گروه دارند و انتقال تجربیات با یکدیگر، بهبود می یابند.

مهمترین دلایل اثرگذاری گروه درمانی:
امید: اعضای گروه با شنیدن تجربیات مشابه اعضای گروه درمی یابند که دیگران هم مشکلاتی شبیه آنها دارند توانسته اند آنها را حل کنند و روحیه امید در آنها تقویت می شود.
تقویت حس همدلی: اعضای گروه به دلیل انتقال احساسات و تجربیات با یکدیگر ، همدلی عمیقی با هم پیدا میکنند.
ارتقای تکنیک‌های اجتماعی شدن: گروه درمانی مکان مناسبی برای به کارگیری رفتارهای جدید است. این فضا امن و حمایتگر است و به اعضای گروه اجازه می‌دهد تا بدون ترس از شکست، به تجربه کردن و آزمودن بپردازند.
تخلیه هیجانی: اعضای گروه با درمیان گذاشتن احساسات و تجارب خود با یکدیگر به تسکین آلام خود و آرامش می رسند.

اغلب افرادی که گروه درمانی را امتحان می‌کنند؛ در مدت کوتاهی (در طول چند هفته) احساس خوبی در مورد آن پیدا می‌کنند. به اعتقاد متخصصان بالینی و پژوهشگران، رواندرمانی گروهی در مقایسه با رواندرمانی انفرادی به نتایج قوی‌تر و بلندمدت‌تری می‌رسد. به تدریج که اعضای گروه در کنار هم به احساس راحتی بیشتری می‌رسند با اطمینان و راحتی بیشتری می‌توانند درباره خود صحبت کنند. ابراز احساساتی که بیانشان خارج از گروه دشوار است با امنیت روانی  درون گروه فراهم می‌شود.